Slag om de Sloedam oktober-november 1944

In hun opmars tegen de Duitse bezetters poogden de geallieerde troepen in het najaar van 1944 Walcheren in te nemen. Het eiland was van grote strategische betekenis. Het invasieplan bestond uit drie stappen: landingen in Vlissingen en Westkapelle en een aanval op de Sloedam. Die verbond Walcheren met Zuid-Beveland en was daarom strategisch van belang. Op 31 oktober vielen de Canadese troepen de Sloedam voor de eerste keer aan. De Duitsers boden felle tegenstand. Uiteindelijk lukte het de geallieerden om in aanvalsboten de andere zijde van het Sloe te bereiken.

Sloedam (operatie No Name)

Een dag voor de aanval op Westkapelle en Vlissingen hadden de Canadezen de Sloedam aangevallen. Op 31 oktober 1944 slaagden zij er in om een met bunkers versterkt bruggenhoofd aan de oostelijke kant op te ruimen.

Een van de op de Sloedam gerichte kanonnen bij het oliekot van Nieuw- en Sint-Joosland, 1944 (ZB, Beeldbank Zeeland).

De Sloedam, één kilometer lang en veertig meter breed met een spoorweg, tweebaansweg en fietspaden, lag voor hen. Het leek onmogelijk om de dam door een bestorming te nemen. Mannen van het Canadese Black Watch bataljon bestormden de dam tot ver over de helft maar leden zware verliezen. Ook de hen aflossende Calgary Highlanders moesten na zwaar vuur terugtrekken.

Na een hevig artillerie bombardement op de Duitse stellingen volgde op 1 november een nieuwe aanval van de Highlanders. Maar deze liep opnieuw vast op het felle vuur van de Duitse stellingen, ook al wisten de Highlanders voet op Walcheren te zetten. De Schotten van de 52ste Lowland divisie vielen opnieuw aan. Aan het eind van 2 november hadden de Schotten alleen de aflossing van de Canadezen weten te realiseren.

De oversteek van het Sloe (operatie Mallard)

Vooruitlopend op het bevel om de Sloedam aan te vallen, werd ook opdracht gegeven om onderzoek te doen naar een militaire oversteek van het Sloe. In de avond en nacht van donderdag 2 op vrijdag 3 november werd het Sloe mijnenvrij gemaakt. Ook werd met een lint een route gemaakt door de schorren. In de vroege ochtend volgde een overtocht met aanvalsboten. Het laatste stuk moesten de mannen door water en modder waden.

De verraste Duitsers namen het geallieerde bruggenhoofd zwaar onder vuur. Door het opklarende weer konden Typhoon vliegtuigen de Duitse stellingen bestoken. Nu konden de troepen opnieuw over de Sloedam oprukken. Daarbij gebruikten zij de verzwakte zuidoostelijke kant van Walcheren. Dit deel van het eiland was inmiddels grotendeels in geallieerde handen.

Daarna volgde een moeizame verovering van Walcheren.