Vikingen in Domburg

Ruim elfhonderd jaar geleden teisterden de Vikingen uit Scandinavië onze streken. Aan de toenmalige kust ter hoogte van huidig Westhove lag in de vroege middeleeuwen de rijke handelsnederzetting Villa Walichrum, naamgever van het eiland Walcheren. Volgens een oorkonde kozen de Vikingen deze nederzetting in 837 als doelwit voor een vernietigende rooftocht op zoek naar have en goed en ook slaven.

Ringwalburgen

Om zich te beschermen tegen de plundertochten van de Vikingen legde de lokale bevolking ringwalburgen aan. Op Walcheren waren dat er drie: de ‘Duinburg’ (Domburg) in de duinen, de ‘Sud-burg’ (Souburg) in het zuiden en in het midden de ‘Middelburg’. Er is ook de hardnekkig terugkerende theorie dat niet de lokale mensen, maar de Vikingen deze ringwalburgen hebben aangelegd om als uitvalsbasis te dienen voor hun strooptochten verder het Europese achterland in. Een theorie die de archeologen telkens weer weerleggen, omdat bij alle onderzoeken in de ringwalburgen tot nu toe objecten van Scandinavische herkomst ontbreken.

Gesp in Borre-stijl en Arabische dirham (WAD).

Scandinavische en Arabische vondsten

Opvallend was daarom de vondst uit een opgraving in de ringwalburg van Domburg van twee metalen objecten die wél van Scandinavische oorsprong zijn, waaronder een mooie gesp van een riem. De gesp is rijk versierd in de Scandinavische ‘Borre-stijl’ en vertoont lintversieringen en gestileerde dierenpootjes die de angel vasthouden. Maar deze vondsten maken de ‘Duinburg’ daarmee nog niet van de Vikingen. Het zijn maar twee vondsten onder een groot aantal andere metalen objecten die van lokale makelij zijn. De Scandinavische stukken kunnen hier ook door handel in meer vredige perioden zijn geraakt.

Zo getuigen enkele andere metalen voorwerpen tussen de vondsten van Villa Walichrum eveneens van handel met Scandinavië. Het gaat daarbij om stukjes van zogenaamd hakzilver en gewichtjes. Een bijzondere vondst, een Arabische dirham (munt), laat zien hoe uitgebreid het handelsnetwerk van Vikingen was.

Bernard Meijlink is verbonden aan de Walcherse Archeologische Dienst (WAD).