Crash Bristol Blenheim
Crash Bristol Blenheim op 12-08-1941 te PhilippineOp 12 augustus 1941 steeg een Bristol Blenheim IV, serienummer V5859, van het 226 Squadron RAF op vanaf Martlesham Heath in Engeland. Dit toestel had een cruciale taak: het fungeerde als tweede navigatieleider voor de geallieerde luchtaanval op energiecentrales bij Keulen. De eerste navigatieleider is boven Duitsland gecrasht. De operatie, bekend als Operation 77, had als doel de Duitse oorlogsmachine te verzwakken en tegelijkertijd de druk op het Oostfront te verlichten door Duitse jagers naar het westen te lokken.
Door: Wings to Victory
De crash
De aanvalsmacht bestond uit 54 Blenheims, vergezeld door escorterende jagers, en had tot doel de centrales bij Knapsack en Quadrath uit te schakelen. De bommenwerpers vlogen laag en snel om de vijandelijke radar en luchtafweer te ontwijken, maar boven Nederland en België kregen ze het zwaar te verduren. Duitse Flak-batterijen en opgestegen Messerschmitt Bf 109’s, Duitse jachtvliegtuigen, openden het vuur. Binnen een half uur werden twaalf Blenheims en zeven Spitfires neergehaald, waaronder de Blenheim van Flight Lieutenant Gwilym Ivor Lewis en zijn bemanning.
Om 10:00 uur was het toestel opgestegen en om 12:53 uur werd het geraakt door luchtafweergeschut boven Zeeuws-Vlaanderen. De Blenheim verloor snel hoogte en stortte uiteindelijk brandend neer in een boomgaard nabij een boerderij in de Vergaertpolder bij Philippine. Een transformatorhuisje werd geraakt voordat het toestel de grond raakte. De crash kostte niet alleen de drie bemanningsleden het leven, maar ook een lokale inwoner, Edmond de Decker. Hij bevond zich op het erf op het moment van de inslag.
De bemanning bestond uit:
– F/Lt Gwilym Ivor Lewis (44668, RAF) – Piloot, 26 jaar oud.
– F/Sgt Nevill Southwell Cardell (581143, RAF) – Navigator.
– F/Sgt Jack Cecil Woods (751846, RAF) – Radio-operator/schutter.
Zij konden niet ontsnappen aan het brandende wrak en kwamen ter plekke om. Hun lichamen werden geborgen en begraven op de begraafplaats in Vlissingen.
Ooggetuigen
De crash werd direct opgemerkt door de lokale bevolking en de plek werd al snel afgezet door Duitse soldaten. De nasleep van de crash was chaotisch. Ooggetuigen herinnerden zich hoe het toestel in vlammen opging en hoe er later Duitse militairen arriveerden om het wrak te onderzoeken.
Een van de eerste ter plaatse was Leon Haers. Hij was in de buurt aan het werk in de tuin van zijn moeder toen hij het dreunende geluid hoorde. In eerste instantie dacht hij dat het onweer was, maar al snel zag hij een brandend vliegtuig naderen. “Het leek even alsof het op een weiland zou landen, maar plotseling maakte het een scherpe draai en stortte het neer,” vertelde hij later. Op zijn fiets haastte hij zich naar de plek van de crash. Samen met Dirk Moelker bereikte hij als een van de eersten het brandende wrak. Ze zagen overal verspreide brokstukken en tussen het puin lag het lichaam van Edmond de Decker.
Een van de vliegers lag tegen een boom, zijn lichaam nog nasmeulend van de vlammen. Een Duitse soldaat kwam met een emmer water en goot het over het lichaam. De impact van de crash en de verschroeide overblijfselen lieten een onuitwisbare indruk achter op de ooggetuigen.
Herdenkingsplaats
Na de oorlog werd het verhaal van deze bemanning en hun tragische missie bewaard door lokale historici en ooggetuigen. Het herinnert ons aan de offers die geallieerde piloten brachten tijdens hun gevaarlijke missies boven bezet gebied. Hun namen en daden blijven voortleven als symbool van moed en opoffering in de strijd voor vrijheid.
Op de plaats van de crash is inmiddels een herdenkingsplaats ingericht. Dit monument dient als eerbetoon aan de bemanning en als herinnering aan de gebeurtenissen die zich daar afspeelden. Het biedt bezoekers de kans om stil te staan bij de opofferingen die werden gebracht en de impact van de oorlog op de lokale gemeenschap.
Meer info is te vinden onder de volgende link: 121 | Wings to Victory Crash Database