Het DNA van Zeeland: Fabriekssluitingen Kanaalzone – Ruud de Bruijne

De Belgische regering maakte op 22 februari 1982 bekend dat de frank met 8,5 procent devalueerde. Dat betekende dat het land goedkoper werd voor het buitenland. Voor Nederland waren de gevolgen precies andersom. Daardoor kwamen er veel minder Belgen inkopen doen in Nederland. Bovendien was het een dreun voor de Nederlandse bedrijven, zeker die in de Kanaalzone, die sterk leunden op de export.

Bij de glasfabriek verdween de helft van de 350 arbeidsplaatsen. Beide suikerfabrieken in de stad werden in de jaren tachtig gesloten door de concentratie in de sector. Dat kostte ruim driehonderd arbeidsplaatsen. Om dezelfde reden verdween in 1993 de meelfabriek. De neergang leidde aan het eind van de twintigste eeuw tot bevolkingskrimp, die zich vertaalde in leegstand in de Witte Wijk en Sint-Albert en bijna algehele verpaupering van Sas van Gent. Deze fabriekssluitingen hebben grote impact op het leven van de werknemers in de fabriek. Ruud de Bruijne vertelt zijn verhaal over de sluiting van de cokesfabriek in Sas van Gent.

In de serie ’Zeeuws DNA in oral history’ zijn veertien video’s gemaakt die aan de hand van oral history een indruk geven van de identiteit van de Provincie Zeeland. De serie is een initiatief van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Deze video kwam tot stand in samenwerking met het Industrieel Museum Zeeland in Sas van Gent.